Ölümlü dünya.
Ölümlü dünya
Merhaba ben Vaveyla; Size seslimsin‘den sesleniyorum
Belkide ilk defa Ölümlü dünya yazıma nasıl ve nereden başlayacağımı bilemiyorum..
Tarih günü 18 Şubat 2024
Saat 20:55
Bir telefon görüşmesi ile başladı yada bitti mi ona siz karar verin seslimsin mahallem.
Herkes gibi benimde bir sırdaşım vardı aslında halen var ama sadece cevap veyahut akıl veremiyor bana artık.
Ben o gün yine bir telaş içerisindeyim çünkü misafirim sırdaşımı bekliyorum ama biraz geç kaldı merak etmedim değil 20:30 saatinde “nerede kaldın ya özledim seni çabuk gel anlatacaklarım var” diye bir mesaj bırakmıştım ona ve cevap olarak bana “ yoldayım geliyorum” dedi.
Nereden bilebilirdim ki ondan bana gelen son mesaj olacağını, 20:53de son nefesini vermişti oysaki..
20:55 saatinde kız kardeşinden bana bir telefon geldi “ ABLAM KAZA YAPTI NE OLUR YETİŞ” diye bir ses kulağımda, evet ben değerlimi bekler iken ölüm ansızın geldi aldı ve götürdü, aslında Allah emanetini aldı, bana o an ne yaptığımı ne siz sorun bana nede ben anlatayım.
O gün anlamıştım aslında asırı bir bekleyiş olacak bu kayıp benim için, ilk yazımda dedim ya ölüm var diye öyle işte…..
Mezarlıktan korkan Vaveyla için o gün orası artık korktuğu yer değil evi oldu.
Ve ben artık bir mezartaşı ile dertleşiyorum, yok hayır delirmedim sadece çaresizim hepsi bu.
Bizim sürekli birbirimize söylediğimiz bir şarkı vardı müsaadeniz ile o şarkının bir iki namesini siz ile paylaşmak isterim..
“Her an gözümde perdesin
Nereye baksam sen or’dasın?
Mevla’m ayrılık vermesinGökte uçan kuşa, Leyla’m”
Ve bu şarkı artık bizim veda şarkımız oldu..
O’ndan sonra ilk defa başkalarına içimi dökmeye başladım o da size nasip oldu..
Şimdilik Selaamet ile kalın seslimsin’deki sessiz Vaveylalarım.
Not; Bizi zaman yenecek ve anılar kalacak. Ahmet Kaya.
Yorum gönder